Skrzypce- instrument muzyczny z grupy chordofonów smyczkowych. Budowany od XV w., najdoskonalszy kształt otrzymał w XVI i XVII w. we włoskich warsztatach lutniczych
(m.in. rodziny Amatich, A. Stradivariego, rodziny Guarnerich).

Korpus rezonansowy skrzypiec tworzą 2 drewniane płyty połączone boczkami. Znajdująca się wewnątrz pudła dusza przenosi drgania płyty wierzchniej na płytę spodnią, w górnej płycie znajdują się otwory rezonansowe (tzw. efy). 4 struny naciągnięte są na strunociągu, podstawku, gryfie i kołkach, struny nastrojone są w interwałach kwinty (g, d1, a1, e2). Skala skrzypiec obejmuje dźwięki od g do c5. Dźwięk wydobywany jest za pomocą smyczka lub poprzez szarpanie strun palcami (pizzicato).

Najwięksi wirtuozi skrzypiec to m. innymi Niccolo Paganini, Henryk Wieniawski, Yehudi Menuhin, Isaac Stern, Konstanty Andrzej Kulka.